The Way I Loved You-Chapter 3

Chapter 3

Isang magandang pagkakataon para sa kanya na pumayag si Amber. Hindi na nya sasayangin ang mga pagkakataon na ibinigay ng Diyos sa kanya. Sabagay iyon naman talaga ang matagal na nyang pangarap, ang maging bahagi ito ng kanilang magazine at lalo na ng kanyang buhay.

            “Oh Leila, sana ay narito ka at kasama ko sa mga tagumpay na natatamasa ko, sana ay masaya tayong dalawa para sa mga ito.” Aniya at sumadal sa kanyang swivel chair. At muli ay tinitigan ang painting. Kahit kailan ay hindi na talaga nya makakalimutan ang kababata at unang minahal ng kanyang musmos na puso at magpasa-hanggang ngayon ay ito pa rin ang itinitibok ng kanyang puso.

            Matagal nyang pinagsawa ang mga mata sa painting at pagkatapos ay ipinaalam na kay Joseph ang magandang balita.

            “Mabuti’t napapayag mo si Miss Amber. Ano naman ang mga kundisyon nya?” sambit ni Joseoh sa kabilang linya.

            “Mabuti na lang at wala syang gaanong lakad next week at napapayag ko sya sa gusto ko. And I gave her the privilege of being a princess of our magazine, pero hindi sa prinsesa talaga kundi kailangan natin syang pangalagaan, tulad ng kanyang personal na buhay.” Anito sa kaibigan.

            “Well, talagang mahalaga sayo ang Amber na yan, at talagang pumayag ka sa gusto nyang mangyari.” Komento naman nito.

            “Ang importante sakin ngayon ay makikilala ang ating magazine.” Pagsisinungaling na naman nya sa kaibigan.

            “Yeah, I know that already, you don’t have to always remind me of that.”

            “Well, you have to be here next week, ikaw ang magpapaliwanag ng lahat ng kanyang gagawin when it comes to photoshooting.”

            “I’ll be there, actually, may inaayos lang na konting gulo dito, kaya hindi pa ko makakauwi ngayon pero I’m sure, I’ll be there next week.” Sagot naman nito with assurance.

            Napangiti naman sya. Ito kasi ang nakatoka pagdating sa photoshoot ng mga modelo dahil may alam ito sa aspetong iyon. “I’ll expect you here, Pare”

            “You will.” Maiksing tugon nito at sabay na nilang ibinaba ang telepono.

            Napangiti sya muli, ewan ba nya at parang napakasaya nya. Parang unti-unti ng bumabalik ang dati nyang sigla na nawala mula ng mawala sa buhay nya si Leila. Leila again, lagi nalang nyang naalala si Leila, kung kailan gusto na nyang mamuhay ng tahimik at Malaya sa alaala ni Leila ay saka naman ito bumabalik sa kanyang gunita. Ang alaalang nakapagkit na talaga sa kanyang utak kahit pa siguro makakilala sya ng ibang babaeng mamahalin ay hindi pa rin nya makakalimutan ang alaala ni Leila.

            At sa kanyang pagmu-muni-muni ay hindi na nya namalayan ang kanyang cellular phone na tumutunog na pala. Abala kasi ang kanyang utak sa gunita ni Leila.

            Nakdalawang ring na ang cellphone nya ng saka lang sya napatingin dito. Hindi nya kilala kung sino ang caller dahil numero lang ang nakarehistro sa screen ng kanyang cellphone. Pero maya-maya pa ay sinagot na nya ito.

            “Hello?” Bungad nya dito.

            “Ahmm, I just want to know if this is Mr. Harry Ocampo?” tanong naman ng nasa kabilang linya.

            “Yes speaking, who’s this?” sagot naman nya. Ngunit may kutob na siya kung sino ang kausap niya.

            “This is Cheska, manager of Miss Amber Vilanueva, hope you don’t forget me.” Anaman nito. Na halata ang boses bading nito.

            “Oh, of course I won’t forget you, how may I help you this time?” tanong naman niya. At nirelax ang pagkakaupo sa kanyang swivel Chair.

“Amber already told me about the project. And she mentioned that you never argue with her conditions. Why, Harry? What’s with Amber? Why you are treating her like a princess of your magazine?” curious na tanong sa kanya ni Cheska.

“Cheska, I need her for my magazine that’s it, nothing’s personal. And I know that if I won’t allow her to do what she wants, she may not agree with my proposal to her.” Sagot naman nya.

“Amber is just a little bit bratt but she can accept rules.” Paliwanag naman nito.

“Well, I just gave her what she wants and she agrees with what I want too. So, what’s the problem with that, Cheska?” tugon naman nya.

“I’m just making sure if you’re just doing that for business, and not for your personal interest.” Sagot naman nito pero mahinahon naman.

“As I have said, I have no personal interest why I did that, I just want her to be comfortable with the job. And I want her to feel at home with Gossip Magazine that’s all.” Paliwanag naman nya dito. Ngunit iba ang pakiramdam niya kay Cheska.

“Well I think you’re not lying. Base on your voice, kahit na hindi nakikita ang mga expression sa mukha, I think you’re sincere naman sa mga pinagsasabi mo. Well, just checking lang naman kung safe ang baby ko sayo.” Anito at naniwala na din sa kanya sa wakas.

“I promise, she’s safe on Gossip Magazine.” Pangako nya dito.With assurance pa.

“Okay, may gagawin pa ko, and I’m making an eye from you para hindi mapahamak ang baby ko. O sya sige, ibababa ko na ang phone, bye.” Anito at pinatay na nga nito ang tawag.

Napaisip naman sya sa naging pag-uusap nila ni Cheska. Mukhang may pakiramdam syang hindi lang dahil sa nag-aalala ito kay Amber kaya ito napatawag sa kanya, kundi may iba pang dahilan. At ‘yon ang kailangan nyang alamin. Mukhang may itinatago ang Cheska na iyon.

“There’s something with that Cheska, pero ano naman kaya iyon?” tanong nya sa sarili at hinihimas-himas pa ang kanyang baba. “Kailangan ko rin malaman ang background ng Cheska na iyon.” Patuloy pa nya. At sa isiping iyon ay agad nyang tinawagan ang kanyang detective na si detective Jordan Manlapaz. Ito rin ang inutusan nya noon para kumuha ng impormasyon tungkol sa nakaraan ni Amber. Agad namang um-oo ang detective. Iba talaga ang pakiramdam nya sa Cheska na iyon. Masyado nitong pinoprotektahan si Amber. At maari ding pinapa-imbetigahan na sya nito ngayon palang. Pero hindi sya matatahimik hangga’t hindi nya nalalaman kung ano nga bang klaseng tao ang manager ni Amber. Kailangan ay malaman niya kung mapagkakatiwalaan nga rin ba ito katulad ni Amber.

Hindi nya hahayaan na mabahiran ng kung anuman ang kanilang Magazine kaya kailangan nyang maging maingat sa mga tao nya. Nangyari na noon ang trahedya dahil sa mga hindi pagkakasundo ng mga tao na involve kaya hindi na nya ulit hahayaan na mangyari iyon. Wala na syang nagawa noon, ngayon ay may magagawa na sya para hindi na ulit mangyari ang nakaraan. Inayos na nya ang mga papeles sa kanyang mesa at nagdesisyon ng umuwi ng maipahinga naman nya ang kanyang isipan sa mga mabibigat na isipin ng nakaraan.

Pagkauwi sa kanyang condo ay agad syang nag-shower. Pagkatapos mag-shower ay kumain sya saglit at nagpahinga na. Agad naman syang nakatulog dahil na rin sa pagod ang kanyang isipan sa kakaisip.

Samantala, si Amber naman ay hindi makatulog ng gabing iyon. Hindi na nya maintindihan ang kanyang sarili mula ng makilala nya ang Harry Ocampo na yon. Para kasing narinig na nya ang pangalan na iyon hindi dahil sa Gossip Magazine. Talagang parang pamilyar para sa kanya ang pangalang Harry Ocampo pero sumasakit lang ang kanyang ulo sa kakaisip kung saan nya ito narinig. Sinabihan na rin sya ng kanyang nanay Imelda na huwag masyadong nag-iisip dahil baka bumalik na naman ang sakit nya na matagal nang natigil. Pero parang bumabalik na naman simula ng makilala nga nya si Harold dahil nagsimula na naman siyang mag-isip tungkol sa nakaraan.

Napapailing nalang sya, kahit pigilan nya ang sarili na huwag mag-isip ay kusa talaga syang napapaisip.

At sa pagmumuni-muni nya, hindi na nya namalayan na matagal na pala syang pinag-mamasdan ng kanyang nanay Imelda.

Napapailing naman na lumapit na ito sa kanya at tumabi sa kanya. Kasalukuyan kasi syang nakaupo noon sa paanan ng kanyang kama at malayo ang iniisip.

Nagulat naman sya. “Nay, kayo ho pala. Bakit po?” sambit nya.

“Anak, tama na. ayoko na ulit makita kang nahihirapan sa pagtulog.” Anito na may lungkot sa himig nito.

“Nay, bakit ho ganoon? Bakit ho bigla na naman akong naging ganito?” tanong nya sa ina.

“Anak, pilitin mong huwag munang isipin, malapit ka ng umalis. Kailangan mo ng pahinga. At hindi ka makakapagpahinga hangga’t hindi mo hinahamig ang sarili mo sa mga isiping nagpapasakit lang sa ulo mo.” Alo naman ng ina.

“Pero pa’no ko po pipigilan? Kusa pong pumapasok sa isip ko.” Aniya.

“Anak, sino ba ang dahilan ng iyong pagbalisa?” tanong naman nito.

“Si Harry Ocampo po, ang may-ari ng Gossip Magazine.” Sagot naman nya dito. Pagkabanggit sa pangalan ng lalaki ay bigla na naman syang kinabahan.

Hindi naman maintindihan ni Imelda ang sarili. Hindi nya alam kung matutuwa sa narinig o matatakot o kung ano man ang mararamdaman. Pero kailangan muna nyang masiguro kung tama nga ang kanyang hinala.

Napansin naman ni Amber ang naging reaksyon ng ina. “Bakit po, Nay? Kilala nyo ho ba si Harry?” usisa nya dito.

“Ah…H-hindi, inaalala lang kita anak, mabuti pa ay ipahinga mo na ang isip mo sa kakaisip. Maaga ka pa kinabukasan kaya dapat mo nang ipahinga ang isip at katawan mo.” Pagsisinungaling at pag-iiba ng usapan ni Imelda.

“Sige po, Nay. Kayo din po, matulog na kayo.” Aniya at nahiga na. nagtataka man ay ipinikit nalang nya ang kanyang mga mata.

Lumabas naman na si Imelda sa kwarto at bago pa man ito lumabas, pinagmasdan pa niya ang anak. ‘Alam kong darating din ang panahon na ito, at gusto kung ikaw mismo ang makatuklas nun.’ Anang isipan ni Imelda.At tsaka ito umalis. At isang desisyon ang ginawa para sa umagang darating. Hindi na nya ito kailangan pang palampasin. Ayaw nyang bumalik nanaman ang sakit ni Amber kaya kailangan nyang gumawa ng paraan. Hindi na nya hahayaan muling mapahamak ito. Mahal na mahal nya si Amber kaya gagawin nya ang lahat para dito. Kahit pa ang pinakamahirap na desisyon.

Pero kahit pa ipikit at pilitin ni Amber ang makatulog ay pilit na bumabalik sa isip nya ang mukha ni Harry. Hindi talaga mawaglit sa kanyang isipan ang napaka-amo nitong mukha. Ang titig ng mga mata nito sa kanya. At ang mga ngiti nito sa kanya. Napabangon muli sya sa pagkakahiga. ‘Why this time? I’m moving on. Ayoko nang bumalik sa dati. Bakit sayo? Bakit ngayon pa?’ tanong nya sa sarili. Pero kahit na anong gawin nya ay wala talaga syang makuhang sagot. Kaya pinilit uli nyang ipikit ang mga mata at pinilit matulog. At sa pagkakataong iyon ay nagawa na nya. Sa wakas ay nakatulogna rin sya.

Kinabukasan, tinawagan ni Imelda si Cheska. Nakipagkita ito sa kanya sa isang lugar kung saan ay walang nakakakilala sa kay Cheska bilang manager ni Amber. Sa farm ni Amber sa Batangas.

“Bakit po biglaan yata ang pagtawag nyo sakin? Ano ho ba ang problema?” unang tanong ni Cheska sa matanda.

“Kailangan mong bantayan si Amber.” Kinakabahang tugon ng ginang.

“Kanino ho?” takang tanong naman nito.

“Kay Harold.” Maikling sagot niya.

“Harold?” kunot-noong tanong nito.

“Si Harry at Harold Ocampo ay iisa.” Paliwanag naman niya dito.

“A-anong ibig nyong sabihin?” naguguluhan ng tanong ni Cheska.

“Tama ang narinig mo, kaya bumabalik na naman sa dati si Amber dahil sa kanya. Kailangan natin syang protektahan.” Nag-aalala pa ring tugon ni Imelda kay Cheska.

“Okay, ako na ang bahala. Basta huwag nyong hahayaang magulo ulit ang isipan ni Amber. Tulungan nyo ho sya at ako na ang bahalang gumawa ng paraan para hindi matuklasan ni Harry ang totoo.” Paniniguro naman nito.

“Maraming salamat talaga sayo, Cheska.” Hinawakan pa nito ang kamay ni Cheska.

“Wala ho iyon, Nay Imelda. Basta para sa anak nyo. Sya nga po pala, maari ho ba akong makahingi ng mga larawan ni Amber noong bata pa sya?” hiling naman ni Cheska kay Imelda.

“S-sige, saan mo naman gagamitin? Baka lalong mapahamak ang anak ko.”

“Hindi ho, pangako, hindi po mapapahamak si Amber, hindi ko po iyon hahayaang mangyari kay Amber iyon. Alam nyo namang mahal na mahal ko si Amber.” Sagot naman nito at inakbayan pa si Imelda.

“Mangako kang hindi mo sya ipapahamak.” Aniya.

“Nangangako ho ako, Nay.” At itinaas pa nito ang kanang kamay tanda ng nangangako nga ito.

“Sige..” at may kinuha ito sa bag. “…Eto yung larawan nya noong limang taon palang sya.” Sabay abot sa kamay ni Cheska.

“Salamat po sa tiwala, Nay Imelda. Makakaasa po kayo. Gagawin ko po ang lahat para kay Amber.” Paniniguro ni Cheska.

“Maraming salamat, ngayon palang ay taos puso na ang pasasalamat ko sayo. Napakalaki na ng naitutulong mo sa amin ni Amber.”

“Wala  ho iyon, malaki rin ho ang utang na loob ko sa inyo.” Sagot naman nito.

“Hala sige, baka hinahanap na ako ni Amber, baka magtaka pa iyon. Mauuna na ako sa iyo, Cheska. Maraming salamat muli sa iyo.” Paalam naman ni Imelda dito at tumalikod na. diretso ito sa sasakyan niya.

Pagkaalis naman ni Imelda ay bigla namang napangiti si Cheska. “Well, well, well. You’re on the right track, Richard.” Anito at napangiti pa ito. Isang ngiting may ibig sabihin. Ngunit siguradong pangpersonal nyang kagustuhan at hindi para sa kagustuhan ni Imelda.

Richard ang totoong pangalan ni Cheska. At iyon ay alam naman ni Amber, pero kung sino sya ay iyon ay hindi totally alam ni Amber. Isang lihim din ang syang dinadala ni Cheska. Isang plano din ang nasa isipan ngayon ni Cheska. At para sa kanya ay makakatulong ito sa kanyang personal na interes.

At sa puntong iyon ay may tinawagan ito. At napangiti sya ng pumayag ito sa kahilingan nya. Nag-set naman sya ng appointment dito. Upang maisagawa na ang plano nya. Isang planong mapapakinabangan nya para sa matagal nan yang plano.

“My mission is on the right track, thanks for joining me, Harold Ocampo.” Aniya at napatawa pa. “Tamang-tama ang pagdating mo.” Patuloy pa nito.

Samantala, nakauwi na rin si Imelda sa bahay nila. At mabuti nalang ay tulog pa si Amber at dumiretso agad sya sa kusina para ipagluto si Amber ng kanyang  agahan.

Pakatapos makapagluto ay dinala nalang nya ang pagkain sa kwarto mismo ni Amber para hindi na ito mapagod pa sa pagbaba.

Mahal na mahal ni Imelda ang anak. Kaya hindi nya hahayaang mahirapan muli ito. Sana nga ay tama ang kanyang naging desisyon. At sana ay magawan ng paraan ni Cheska ang problema. Pero kinakabahan naman sya gagawin ni Cheska. May kutob kasi sya sa magiging hakbang nito. Pero sana ay hindi iyon ang gawin ni Cheska. Panalangin naman ni Imelda.

Sa pag-iisip hindi na napansin ni Imelda ang paggising ni Amber.

Pinagmasdan lang naman ni Amber ang ina na mukhang napakalalim ng iniisip. Hanggang sa hindi na sya nakatiis na imikin ito.“Nay?San nap o ba kayo nakarating?” biro nya dito.

“H-ha? A-ahhh…Gising ka na pala. Ikaw talaga.” Nagulat man ay nakabawi din.

“Ang lalim kasi ng iniisip mo, Nay.” Sagot naman nya dito.

“Inaalala lang kita anak. Ayos ka lang ba?” pagsisinungaling nito sa anak.

“I’m okay na po, Nay.” Sagot naman nya.

“Mabuti naman, kumain ka na anak. At ng makapag-bihis ka na.” anaman ni Imelda.

“Nay, marami pong salamat huh?” aniya sa ina at sabay yakap dito.

Gumanti naman ng yakap si Imelda at hinaplos pa ang likod nya. “Ako ang magpapasalamat sayo anak at ako’y tinanggap mo ng buong-buo.” Sagot naman nito.

“Nay…” kumalas sya ng yakap dito. “…Nanay kita, kaya tatanggapin kita. At walang magbabago.” Aniya.

“Basta pagpasensyahan mo nalang ako kapag may mga bagay akong gagawin na ikagagalit mo dahil gusto ko lang na mapabuti ka, ayokong mapahamak ka.” Hindi na mapigilan ni Imelda ang sarili.

Naguluhan naman sya sa pinagsasabi ni Imelda. “Nay?Ano ho ba ang pinagsasasabi nyo?” tanong nya dito.

“W-wala naman, basta, tandaan mo, mahal na mahal kita. At gagawin ko ang lahat para sa kaligtasan mo.” Sagot naman nito.

“Nay, alam ko naman po iyon. At hindi ko po iyon pinag-dududahan. Alam ko pong mahal na mahal nyo po ako. At mahal na mahal ko din po kayo. Kaya huwag na kayong mag-drama ha? Sabayan nyo nalang akong kumain.” Aniya sa ina at tumayo na sya sa kanyang kama at inalalayan ang ina. Sumama naman itong bumaba at sumabay sa kanyasa pagkain.